Şimdi sen bir insan evladı düşün ki; tüm insani hırslardan sıyrılmış, merhamet, sevgi dolu bir kalp ile… Sonra bir de düşün ki o kendi hayatını dünyevi zevklerini belkide onun kanından olanları zar zor görebilmesine rağmen “ULUSUM” diyerek çırpınan bir adam. Öyle bir adam olsun ki o, tüm dünya hayretler içerisinde baksın ona, saygıyla önünde eğilsin. Çıkardan değil, saygıdan eğilsin. Ve sen öyle bir adam düşün ki düşman denilip saldırılan bir milletin bayrağı yerlere serildiğinde bu onu hat safada rahatsız etsin. Bir adam düşün ki, taaa nerelerden buralara gelip kendi vatanları adına çarpışan evlatlar o adamın kendi toprağında can verdi diye, sırf onlar da bir annenin kuzusu diye belkide başka kimselerin yaptığı gibi toplu mezara gömüp adını sanını unutturmaktansa her birine şanlarına yaraşır şekilde ebedi hayata uğurlasın. Sonra öyle bir adam düşün ki sen; zamanında şimdilerin en gelişmişlerinin bile yapamadıklarına soyunsun ve başarıyla altından kalksın. Son bir de şöyle bir adam düşün; biri gelsin ve şu ana kadar düşündüğün bu adamın yaptıklarını yerle bir etmeye kalksın. İşte her şey aslında bundan ibaret. Seni özlemle, saygıyla, sevgiyle anıyoruz ATAM.
